Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Η Ιταλία παραβίασε την αρχή της μη επαναπροώθησης

Η αρχή της μη επαναπροώθησης

"Ουδεμία συμβαλλόμενη χώρα θα απελαύνει ή θα επαναπροωθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπον, πρόσφυγες, εις τα σύνορα εδαφών ένθα η ζωή ή η ελευθερία αυτών απειλούνται δια λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων."

Σύμβαση για το καθεστώς των προσφύγων (αρ.33§1)

Ιστορική απόφαση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου για τις επαναπροωθήσεις στη Μεσόγειο 

Πηγή: UNHCR

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο εξέδωσε σήμερα απόφαση σύμφωνα με την οποία η Ιταλία παραβίασε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου όταν συνέλαβε και επαναπροώθησε στη Λιβύη το 2009 μία ομάδα υπηκόων Σομαλίας και Ερυθραίας χωρίς να εξετάσει εάν η πράξη αυτή θα έθετε τη ζωή τους σε σοβαρό κίνδυνο. Η υπόθεση είναι γνωστή ως Hirsi Jamaa and Others v. Italy.

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες πιστεύει πως η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση παρέχει σημαντική καθοδήγηση στα ευρωπαϊκά κράτη όσον αφορά τις πρακτικές ελέγχου συνόρων και αποτροπής και αποτελεί σημείο καμπής σχετικά με τις υποχρεώσεις των κρατών και τη διαχείριση των μικτών μεταναστευτικών ροών.

Ως παρεμβαίνων στην υπόθεση, ο Οργανισμός του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες τόνισε την υποχρέωση των κρατών να μην επιστρέφουν βιαίως ανθρώπους σε χώρες όπου αντιμετωπίζουν δίωξη ή σοβαρή βλάβη. Πρόκειται για την αρχή της «μη επαναπροώθησης». Στην κατάθεσή της στο Δικαστήριο, η Ύπατη Αρμοστεία υπογράμμισε ότι δεδομένης της κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει η Λιβύη εκείνο το χρονικό διάστημα, οι πολιτικές επαναπροώθησης παρεμπόδισαν την πρόσβαση σε προστασία και παρενέβησαν την αρχή της «μη επαναπροώθησης», η οποία εφαρμόζεται και στην ανοιχτή θάλασσα.

Η Ύπατη Αρμοστεία αντιλαμβάνεται τις προκλήσεις που προκύπτουν από την παράτυπη μετανάστευση για την Ιταλία και τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αναγνωρίζει τις σημαντικές προσπάθειες της Ιταλίας και άλλων κρατών να σωθούν ανθρώπινες ζωές μέσω των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης.

Η Ύπατη Αρμοστεία υπενθυμίζει πως τα άτομα που διασώζονται ή εντοπίζονται στη θάλασσα είναι συχνά πιο ευάλωτα από άλλους αιτούντες ασύλου, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να εκφράσουν την πρόθεσή τους για αίτηση ασύλου αμέσως μετά τον εντοπισμό τους στη θάλασσα. Η Ύπατη Αρμοστεία συστήνει πως τα μέτρα ελέγχου των συνόρων θα πρέπει να εξασφαλίζουν την πρόσβαση στην επικράτεια των ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα βρείτε εδώ.

             

Γιατί και πώς να κάνετε αγορές από το amazon